Ποδοσφαιρική δικαιοσύνη σε 78''

Γράφει ο Αλέξης Σαββόπουλος

Για αυτό το ποδόσφαιρο είναι το αγαπημένο μας σπορ. Μέσα σε 78'' συμπυκνώνεται όλη η μαγεία του. Τόσα χρειάστηκε ο Χάμζα Γιουνές για να κρατήσει στη ζωή τον Άρη, να τον βάλει για τα καλά σε ευρωπαϊκή τροχιά, να δώσει την ηρεμία που χρειάζεται ο Σάββας Παντελίδης για να βάλει την δική του σφραγίδα στην ομάδα, και να χαρίσει στη φετινή Σούπερ Λιγκ ένα από τα πιο ωραία παιχνίδια. Ωραία όχι όσον αφορά το προσφερόμενο θέαμα, αλλά το εκπληκτικό του φινάλε.

Αν ο Άρης δεν κέρδιζε χθες στο Ηράκλειο, θα μιλούσαμε για μια μεγάλη ποδοσφαιρική αδικία. Χωρίς να παίξει όπως είναι βέβαιο ότι μπορεί, ήταν με διαφορά η καλύτερη ομάδα στο γήπεδο, αυτή με το ταλέντο, την ποιότητα, την προοπτική να κάνει πράγματα στη σεζόν. Και επειδή ξέρει ότι το… έχει και έχει δημιουργήσει προσδοκίες, αγχώνεται, μπλοκάρει και κάνει λάθη που δεν συνάδουν με την ποιότητα του ρόστερ, σαν αυτά που έκανε στο πρώτο ημίχρονο αλλά δεν τα πλήρωσε γιατί ήταν εξαιρετικός μεσοαμυντικά.

Θα μιλούσαμε πάλι και για την φετινή… ερωτική σχέση με τα δοκάρια αν ο Γιουνές δεν ξόρκιζε το κακό με τα δυο γκολ που κι αυτά φλέρταραν πρώτα με τα δοκάρια. Δεν πρόκειται ασφαλώς για τύχη αλλά για απονομή ποδοσφαιρικής δικαιοσύνης. Κέρδισε η καλύτερη ομάδα, αυτή που το ήθελε και το πάλεψε ως το τέλος. Φαίνεται στη φάση που όλος ο πάγκος στην επίτευξη της ισοφάρισης φωνάζει στον τυνήσιο «άλλο ένα». Ο Άρης, όπως και στη Ριζούπολη βγάζει αντίδραση, βγάζει τσαμπουκά, χαρακτήρα. Αρνείται να χάσει. Κυνηγάει τη μοίρα του και προσπαθεί να αλλάξει τον ρου της χρονιάς. Το χθεσινό… καρυδάτο διπλό μπορεί με τη σωστή διαχείριση να βάλει τον Άρη ξανά στο σωστό δρόμο.

Του δίνει ψυχολογία, ζεσταίνει εκ νέου τον κόσμο που… σκιάχτηκε λίγο από τις τέσσερις σερί ήττες και ετοιμάζεται την Κυριακή με τον Παναθηναϊκό να επανασυνδεθεί με την ομάδα που είναι ξεκάθαρο ότι την πιστεύει.

Το… ουφ ανακούφισης του Σάββα Παντελίδη στο τέλος δείχνει ότι ξέρει που έχει έρθει. Αντιλαμβάνεται το βάρος, την πίεση της καρέκλας, την ευθύνη. Μετά από μόλις δέκα μέρες, είναι ακόμη νωρίς να τον κρίνουμε για τις παρεμβάσεις του στην ομάδα., Μετά από ένα μήνα ίσως. Πάντως ήταν ψύχραιμος και οι αλλαγές του ήταν όλες στοχευμένες. Και ορθές. Ήταν και ειλικρινής και δεν επιδίωξε να μακιγιάρει τις αδυναμίες που έδειξε η ομάδα του. Τις έβαλε στην πρώτη γραμμή γιατί αυτό που πρέπει να κάνει ένας προπονητής.

Δυο λόγια για τον Γιουνές. Πέρασε μια δύσκολη περίοδο από το χαμένο πέναλτι κόντρα στον ΠΑΟΚ και μετά. Είναι όμως ό, τι κοντινότερο διαθέτει ο Άρης σε σέντερ φορ και μάλιστα με έφεση στο σκοράρισμα, όταν πάρει την μπάλα σωστά. Μια κάποια εξιλέωση την αισθάνεται από χθες το βράδυ. Και βέβαια μην ξεχνάμε ότι ο Άρης σκόραρε επιτέλους για πρώτη φορά φέτος από στατική φάση!
ΥΓ Τα γκολ του Γιουνές μας… γλίτωσαν από μια απίστευτη εβδομάδα εσωστρέφειας που θα περιλάμβανε Ερέρα, Παντελίδη, Καρυπίδη, Διαμαντόπουλο κτλ. Μια βόλτα στο διαδίκτυο στο 1-0 θα σας έπειθε.

ΥΓ1 Κάποια στιγμή άρχισα να πιστεύω ότι ο Σάββας Παντελίδης έφερε μαζί του και την… γκαντεμιά που είχε στον Αστέρα. Τελικά μαζί με την ανάληψη της τεχνικής ηγεσίας του Άρη, την έβγαλε κι αυτή από πάνω του.

ΥΓ 2 Τα δυο από τα τρία ντέρμπι τα έχασε ο Άρης στις λεπτομέρειες. Το τέταρτο μοιάζει να το χρωστάει στον κόσμο του εκτός από τον ίδιο του τον εαυτό.